sobota, 14 lutego 2015

Symbole 2




malowidłona sklepieniu nawy głównej katedry
Poniżej opisy wybranych symboli satanistycznych i okultystcznych.

Znak Bestii

Cztery różne symbole znaku Bestii, czyli szatana. 666 - w numerologii biblijnej jest liczbą niedoskonałą w przeciwieństwie do liczby 777, którą tłumaczyć możemy jako "Święty, Święty, Święty".W hebrajskiej nuemrologii-gematrii konkretne litery odpowiadają cyfrą np. Litera ו (va) w tłumaczeniu to litera W, jest szóstą literą alfabetu hebrajskiego i oznacza również w systemie gematrii liczbę 6. Był to system ustanowiony i stosowany głównie przez pisarzy oświeconych starego testamentu, szczególnie w księdze rodzaju, jednakże gematria została wynaturzona przez okultystów i ludzi parającyh się kabałą.Uwazają oni że konkretne słowa i ich odpowiedniki liczbowe mają tajemną bliżej nieokreśloną moc. Sataniści odnieśli liczbę 666 do słów Apokalipsy (por. Ap.13,18 Tu jest potrzebna mądrość. Kto ma rozum, niech liczbę Bestii przeliczy: liczba to bowiem człowieka. A liczba jego sześćset sześćdziesiąt sześć. ). A. Crowley sam nazwał siebie "Bestią 666". Wśród satanistów liczba ta oznacza nienawiść do chrześcijaństwa, pogardę względem tego co święte, dobre i sprawiedliwe. Często bywa ona kodowana, np. w formie FFF (F - szósta litera alfabetu), 333, 18 (6 3) lub 216 [(6 6) 6].Symbol ten występuje także w postaci trzech połączonych okręgów. Symbole te występują w wielu grach komputerowych, filmach i książkach, na wielu okładkach płyt. /opis dostępny w internecie/
ściana pod amboną


Czy to może być oktogram:


"Oko opratrzności", czy może "wielkiego budowniczego"?
Zodiak oraz te płomienie przemawiaja raczej za okiem wielkiego budowniczego. 
Ciekawe jest też to, co to za chrząszcze w narożnikach.


Oktagram



W jednej z najstarszych ksiąg okultystycznych "necronomicon" znak ten był używany do przyzywania demonów.jest to znak wierzeń okultystycznych wschodu i zachodu. Wschodnie: "I Ching" i zachodnie: "pogańskie koło roku"., Forma figury z ośmioma ramionami ma oznaczać związek ośmiu podstawowych bóstw starożytnego Egiptu, Ogdoad. Octagram, skojarzony wielokąt, ośmiokąt, jest pośredni miedzy kwadratem i okregiem, potwierdzającym zmysł duchowej regeneracji. octagram jest łączony do Kabały, sefira hod. W wierzeniach cthulhu stworzonych przez pisarza H.P. Lovercrafta, Jest to krąg ewokacji nakreślany mieczem Barzai. Służy do przyzwania Yog-Sothotha jednego z zewnętrznych demonów


Symbol Różokrzyżowców







Gnostycka sekta Różokryżowców posługuje się symbolem złotego krzyża z umieszczoną pośodku różą. Różokrzyż nawiązuje do ezoteryzmu i spirytyzmu, popularyzuje ideę reinkarnacji i transfiguracji. Głosi panteistyczną myśl o tożsamości świata duchowego i materialnego.
Twierdzi, że Jezus był zwykłym człowiekiem, który poprzez doskonałość i samopoznanie dostąpił
uniwersalnej świadomości Chrystusa kosmicznego. Różokrzyż to ideologia będąca mieszaniną wielu odmiennych religii i światopoglądów, doskonale wpisuje się w nurt pseudoduchowości New Age.
Ulotki tej organizacji opatrzone są znakiem okręgu z wpisanym trójkątem i kwadratem, symbolami nieskończoności, Trójcy oraz tajemnej wiedzy. Ideolodzy tego ruchu posługują się terminami znanymi z teologii chrześcijańskiej, jednak zwykle przerabiają ich znaczenia na własną modłę.

Mikołaj Brucher - Wiesław Kowalski /fragment artykułu/

Mikołaj Brucher urodził się 29 lipca 1874 r. w Elvingen, gdzie ukończył szkołę podstawową. W latach 1898-1901 pobierał naukę w Szkole Malarstwa Sakralnego u znanego w Europie malarza kościelnego Friedricha S t u m m e l a (1850-1919) w Kevelaer W szkole tej poznał wielu malarzy. Z niektórymi był zaprzyjaźniony do końca życia Wśród nich byli polscy malarze bracia Drapiewscy z Pelpina .

piątek, 13 lutego 2015

LUDWIK HASS WOLNOMULARZE I LOŻE WOLNOMULARSKIE PŁOCKA (1803—1821)

Dziejom płockich lóż wolnomularskich poświęcił specjalny artykuł już niespełna sto lat temu wybitny bibliograf, kolekcjoner masoniców i historyk wolnomularstwa polskiego Hipolit Skimborowicz.
W kilkadziesiąt lat później powrócił do tego tematu inny zasłużony badacz dziejów tego ruchu na ziemiach Rzeczypospolitej szlacheckiej, Stanisław Małachowski-Łempicki. Obaj swoją wiedzę o składzie osobowym tamtejszych placówek „sztuki królewskiej" — jak swój ruch często nazywali wolnomularze —opierali głównie na spisie członkowskim z 1819 bądź 1821 r. nie znali jednak wykazów wcześniejszych.
Dotarcie do  nich pozwala nie tylko wszechstronniej spojrzeć na losy tej organizacji na omawianym terenie, lecz zarazem — niejako ubocznie — poszerza wiedzę o ogólnopolskim kręgu adeptów owej symbolicznej budowy „świątyni ludzkości", celu ostatecznym badanej organizacji.